κουφοφορούμαι

κουφοφοροῡμαι, -έομαι (Α)

ανυψώνομαι εύκολα μόνο με την ελαφρότητα μου, χάρη στην έλλειψη βάρους («αἱ ψυχαί... εἰς τοὺς ἄνω μᾱλλον τόπους κουφοφοροῡνται». Σεξτ. Εμπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κουφ(ο)- (ΙΙ)* + -φορούμαι (< -φόρος < φόρος), πρβλ. εμ-φορούμαι, κυο-φορούμαι].